Beni özetleyen bir şey varsa, o da farklılıkların gücüne inanmam. Çocukluğumdan beri “şahsına münhasır” biri olarak tanımlandım. Çoğu zaman bu, bir iltifat gibi değil, bir uyarı gibi kulağıma çalınırdı. “Dikkatli ol,” “Daha düzenli ol,” “Neden böyle yapıyorsun?” Bu sorularla büyüdüm. Ancak DEHB’li olmak, benim için sadece bu sorularla yüzleşmek değil, kendi içimde bitmek bilmeyen bir yolculuğa çıkmak anlamına geldi.
Bu yolculuk, yalnızca dışarıdan gelen tepkilerle değil, kendi iç sorgularımla da doluydu. Hızlı düşünmek, hızlı hissetmek ve hızlı hareket etmek… Ama bir yandan da her zaman her şeyi yetiştirememenin verdiği suçluluk duygusu. Bitmeyen projeler, sürekli değişen hedefler ve yargılanan “istikrarsızlık”. Oysa, ben hep daha iyisini arıyordum. Bu çabamın farkında olan çok az kişi vardı; çoğu, yalnızca eksikliklerimi görüyordu.
Toplum, farklı olanı anlamakta zorlanır. DEHB/ADHD’li bireyler için bu çok tanıdık bir durumdur. Herkes aynı hızda ilerlerken, bizler bazen o tempoya ayak uyduramayız, çünkü biz farklı sorular sorar, farklı yollar ararız. Yıllarca, çevremdekilerin benim hakkımdaki düşüncelerine kulak verdim: düzensiz, dikkatsiz, hatta bazen başarısız olduğumu söylediler. Bazen hiç bir şey demediler belki ama tüm çocukluk döneminde bunu duyduktan sonra biri bir şey demese de siz kendinize der hale geliyorsunuz zaten. Ama tüm bu eleştirilerin arasında fark ettiğim bir şey vardı: ben farklı bir yolculuk yapıyordum.
Yaratıcılığım, sorunlara çözüm bulma isteğim ve yeni şeyler öğrenme tutkum bana hep yol gösterdi. O günlerin birinde, kendi iç sesime kulak vermeyi öğrendim. DEHB/ADHD’in bir kusur değil, bir güç olduğunu ve toplumun, eğitim sisteminin ya da iş hayatının çizdiği kalıplara uymak zorunda olmadığımı fark ettiğim an, hayatım değişti. DEHB’in bir eksiklik değil, doğru araçlarla harika bir yeteneğe dönüşebileceğini anladım.
DEHB/ADHD ile baş etmek, onu bastırmak veya kontrol altına almakla ilgili değil; onu anlamak, kabul etmek ve onunla işbirliği yapmakla ilgilidir. Birçok DEHB’li birey gibi ben de zaman yönetimi, dikkat dağınıklığı ve motivasyon eksikliği gibi sorunlarla mücadele ettim. Ancak bu zorlukları aşmanın yolları var.
DEHB koçluğu yapmaya karar vermem, tamamen bu farkındalığın gücünden kaynaklanıyor. Yetişkinler, çiftler, aileler, çocuklar ve gençler… Herkesin kendi yolculuğu, kendi mücadeleleri var. Ancak ortak noktamız, kendi potansiyelimizi keşfetmek ve daha dengeli bir hayat kurmak.
Benim amacım, sizin yol arkadaşınız olmak. Hayatın hızına yetişmek zorunda değilsiniz; kendi hızınızı bulmak yeterli. DEHB’inizi tanımanıza, onu kabullenmenize ve onunla işbirliği yapmanıza yardımcı olmayı hedefliyorum. Çünkü doğru araçlarla, hayal ettiğinizden çok daha fazlasını başarabilirsiniz.
Gelin, potansiyelinizi birlikte keşfedelim. Çünkü küçük bir farkındalık, büyük değişimlerin kapısını aralayabilir. Siz hazırsanız, ben buradayım.
Tüm düşünceleriniz için
dostça bir atmosfer